TOP 10 gruzińskiej polityki 2009 - podsumowanie, część 2

6. Wizyta wiceprezydenta USA Joe Bidena w Gruzji - 22-23 lipca

Źródło: http://imgs.sfgate.com/c/pictures/2009/07/22/ba-biden23_phb1_0500404130.jpg

7. Wenezuela (prezydent Hugo Chavez) uznaje niepodległość Abchazji i Osetii Południowej - 10 września

Źródło: http://www.amoeba.com/dynamic-images/blog/Gomez/Hugo_Chavez.jpeg

8. Raport na temat wojny rosyjsko-gruzińskiej - 30 września

Źródło: http://cache.daylife.com/imageserve/00Re1Q20RNgrd/610x.jpg

9. Zatrzymanie przez Osetyjczyków czterech niepełnoletnich Gruzinów - mediuje w sprawie ich uwolnienia komisarz Rady Europy ds. praw człowieka - Thomas Hammaberg - 4 listopada

Źródło: http://blog.kievukraine.info/uploaded_images/4468-716375.jpg

10. Znowelizowana ordynacja wyborcza przed wyborami samorządowymi w maju 2010 roku - głowni kandydaci na mera Tbilisi - Gigi Ugulawie i Irakli Alasania - 28 grudnia

Źródło: http://www.tbilisi.gov.ge/functions/img.php?src_jpg=../album/3266_16977_151227.jpg&im_new_w=500

Źródło: http://www2.pictures.gi.zimbio.com/UN+Ambassadors+Russian+Georgian

+Address+Situation+5PoxyJ8LECSl.jpg

6. 22-23 lipca - wizyta wiceprezydenta USA Joe Bidena. Zadeklarował amerykańskie poparcie dla gruzińskiej integralności terytorialnej, jednak odmówił w nieformalnych rozmowach pomocy na rzecz odbudowy gruzińskiej armii po przegranej wojnie z Federacją Rosyjską. Wizyta ta zwiastowała nowy etap w relacjach na linii Tbilisi-Waszyngton, z modelu idealistycznego na model realistyczno-pragmatyczny.

7. 10 września - wenezuelski prezydent Hugo Chavez uznaje niepodległość Abchazji i Osetii Południowej. Tym samym Wenezuela staje się trzecim krajem, obok Federacji Rosyjskiej i Nikaragui oraz palestyńskiego Hamasu, który uznał niezależność gruzińskich terytoriów separatystycznych. 15 grudnia Suchumi i Cchinwali zostały uznane jeszcze przez wyspiarskie państwo na Oceanie Spokojnym - Nauru.

8. 30 września - publikacja raportu na temat wojny rosyjsko-gruzińskiej, przygotowanego przez Niezalezną Międzynarodową Misję Wyjaśniającą (IIFFMSG) kierowaną przez Heidi Tagliavini, pod auspicjami Unii Europejskiej. Dokument obwinia o wywołanie wojny obydwie strony. Stwierdza, że Federacja Rosyjska przed wybychem konfliktu wykonała szereg kroków eskalujących napięcię na Kaukazie, jednak to Gruzja pierwsza ruszyła do bezpośredniego ataku na Osetię Południową. Zarówno Tbilisi, jak i Moskwa interpretowały raport na swoją korzyść.

9. 4 listopada - zatrzymanie przez Osetyjczyków czterech niepełnoletnich Gruzinów z wioski Tirdzinsi, położonej przy granicy administracyjnej między tzw. Gruzją właściwą a rejonem cchinwalskim. Gruzini zostali wypuszczeni dopiero w grudniu dzięki mediacji komisarza ds. praw człowieka Rady Europy Thomasa Hammaberga. Sytuacja ta spowodowała ponowny wzrost napięcia w rejonie Kaukazu Południowego.

10. 28 grudnia - przyjęcie przez parlament gruziński, po wielomiesięcznych dyskusjach pomiędzy stroną rządową a opozycją, znowelizowanej ordynacji wyborczej przed planowanymi na maj 2010 roku wyborami samorządowymi. Będą one pierwszą konfrontacją pomiędzy obozem władzy a opozycją od wojny sierpniowej. Ordynacja zakłada bezpośrednie, po raz pierwszy, wybory mera Tbilisi (kandydat, żeby zwciezyć musi zdobyć 30% głosów, opozycja opowiadała się za przynajmniej 45% progiem głosów). Kandydatem rządzącego Zjednoczonego Ruchu Narodowego będzie dotychczasowy mer stolicy Gigi Ugulawie, natomiast najpoważniejszym kandydatem opozycji lider Aliansu dla Gruzji, były ambasador Gruzji przy ONZ - Irakli Alasania.