Krok naprzód - podsumowanie roku 2011 w Gruzji oraz prognoza na rok 2012

Wydarzenia zeszłego roku nie pozwoliły zapomnieć o Gruzji. Wkroczenie do polityki Bidziny Iwaniszwilego może pomieszać szyki obecnemu prezydentowi Micheilowi Saakaszwilemu, który nie myśli o oddaniu władzy. Gruzja ponownie znalazła się w kręgu zainteresowania zagranicznych partnerów. Czy to szansa na zbliżenie z zachodnimi strukturami?

Dobry finisz, nieudana rewolucja i nowy gracz

W 2011 roku Gruzja świętowała dwudziestolecie swojej niepodległości po rozpadzie Związku Radzieckiego. Pomimo trudności w pierwszym półroczu podwyżki cen zostały opanowane, a inflacja w listopadzie wyniosła zaledwie 1,9 procent, wzrost gospodarczy w 2011 roku wyniósł aż 6,5 procent. Przede wszystkim przyczynili się do tego turyści coraz liczniej odwiedzający Gruzję – w minionym roku było ich ponad dwa miliony siedemset tysięcy.

Pod koniec maja w Tbilisi odbyły się protesty antyrządowe zorganizowane przez Nino Burdżanadze – liderkę Ruchu Demokratycznego-Zjednoczonej Gruzji. Demonstranci domagali się odejścia prezydenta Micheila Saakaszwilego i przedterminowych wyborów, jednak plan zakończył się fiaskiem (niska liczba protestujących, brak udziału pozostałych ugrupowań opozycyjnych), a demonstracje zostały w brutalny sposób rozpędzone przez służby porządkowe.

W zeszłym roku siły opozycyjne próbowały ponownie się jednoczyć, jednak bez większego powodzenia. Sytuacja zmieniła się, gdy w październiku na scenie politycznej pojawił się nowy gracz – najbogatszy Gruzin, biznesmen i filantrop Bidzina Iwaniszwili. Zapowiedział on powołanie nowej partii, wraz z którą zamierza wygrać wybory parlamentarne w 2012 roku i zostać premierem bądź przewodniczącym parlamentu. Za priorytety swojego programu Iwaniszwili uważa członkostwo Gruzji w NATO i Unii Europejskiej, kontynuowanie strategicznego partnerstwa z USA, poprawę stosunków z Federacją Rosyjską oraz reformy konstytucyjne, sądownicze i gospodarcze.

Czytaj więcej: http://www.new.org.pl/2012-01-12,krok_naprzod.html

Nowa Narodowa Strategia Bezpieczeństwa Gruzji

Gruziński parlament 23 grudnia stosunkiem głosów 111 „za” i trzy „przeciw” przyjął nową Narodową Strategię Bezpieczeństwa, która zastąpiła dokument z lipca 2005 roku. Główne zmiany odnoszą się do relacji Gruzji z Federacją Rosyjską i sytuacji po konflikcie z sierpnia 2008 roku. Ponadto dokument jest rezultatem – jak podkreślił zastępca sekretarza Narodowej Rady Bezpieczeństwa Batu Kutelia – szerokich konsultacji, zarówno z przedstawicielami różnych partii politycznych, reprezentantami społeczeństwa obywatelskiego, jak i stanowisk, które Gruzja otrzymała od swoich zachodnich sojuszników i partnerów.

Głównymi zagrożeniami dla Republiki Gruzji są rosyjska okupacja gruzińskich terytoriów, ryzyko nowej, otwartej agresji Rosji wobec Gruzji, ataki terrorystyczne i prowokacje organizowane przez Rosjan z terenów okupowanych (Abchazja, Osetia Południowa). Główną intencją Federacji Rosyjskiej jest uczynienie z Gruzji państwa upadłego, zablokowanie jego integracji z Sojuszem Północnoatlantyckim i Unią Europejską oraz przywrócenie Tbilisi do rosyjskiej strefy wpływów. Natomiast celem wojny z sierpnia 2008 roku była zmiana kursu gruzińskiej polityki zagranicznej oraz obalenie demokratycznie wybranych władz kraju i zastąpienie ich rządem posłusznym Moskwie. Rosja nie wyraziła zgody na przedłużenie mandatu dla misji pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych i Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie oraz w dalszym ciągu nie wypełniła postanowień porozumienia Sarkozy-Miedwiediew kończącego konflikt pięciodniowy.

Mimo to Gruzja pragnie budować dobrosąsiedzkie relacje z Federacją Rosyjską, a także wspiera jej transformację w kierunku demokratycznego państwa. Tbilisi pragnie także współpracować z rosyjskimi republikami autonomicznymi na Kaukazie Północnym.

Innymi zagrożeniami dla bezpieczeństwa Gruzji są: nierozwiązany spór pomiędzy Armenią a Azerbejdżanem o Górski Karabach, ryzyko wybuchu konfliktów na Kaukazie Północnym oraz trudne położenie osób wysiedlonych z terenów Abchazji i Osetii Południowej, które po sporach z lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku i po wojnie z 2008 roku zamieszkują tak zwaną Gruzję właściwą.

Ponadto w dokumencie podkreślono, że strategicznym celem państwa gruzińskiego jest integracja z Unią Europejską i Sojuszem Północnoatlantyckim. Relacje z sąsiednimi krajami – Azerbejdżanem i Armenią – zostały określone mianem strategicznych i bliskiego partnerstwa. Natomiast ze Stanami Zjednoczonymi łączy Tbilisi ciągle pogłębiane strategiczne partnerstwo. Opracowanie podkreśla także znaczenie dla Gruzji współpracy z takimi krajami, jak: Ukraina, Turcja, Litwa, Łotwa, Estonia czy państwa Azji Centralnej.

Gruzja pragnie zabiegać o swoje interesy i współpracować z innymi podmiotami społeczności międzynarodowej w ramach takich struktur, jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie czy GUAM – Organizacja na Rzecz Demokracji i Rozwoju.

Czytaj więcej: http://www.new.org.pl/2012-01-02,nowa_narodowa_strategia_bezpieczenstwa.html